ใช้ชีวิตในความศิวิไลซ์

เมื่อปลายปีที่ผ่านมา มีงานที่ลพบุรีต้องรีบตีรถออกแต่เช้ามืด ฟ้าก็มืดจริงๆ ช่วงฤดูหนาวปลายปีเวลากลางคืนยาวนานกว่าตอนกลางปี แต่จริงๆ ไม่อยากเรียกว่าหน้าหนาวเลย เพราะอากาศแปรปรวนสุดๆ เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวเย็น แถมมีฝนบางระยะอีก

อากาศในต่างจังหวัดดีกว่ากรุงเทพฯ อยู่มาก อาจเพราะความศิวิไลซ์สุดโต่ง ทำให้อากาศในกรุงเทพมันเสียไปแล้ว การได้ไปทำงานต่างจังหวัดก็เหมือนกับการทำงานและชาร์จแบตพร้อมกัน  แต่จะดีมากถ้าหายตัวได้เพราะไม่ต้องขับรถให้เหนื่อย

เส้นทางหลักที่ใช้ออกจากกรุงเทพฯ คือทางโทลเวย์นี่แหล่ะ ไม่เข้าใจจริงๆ ค่าโทลเวย์มันจะแพงไปไหน พื้นถนนบนนั้นก็ไม่ได้เรียบดีเด่นอะไรสักเท่าไรเลย มีดีอย่างเดียวที่รถไม่มาก(ไม่เหมือนช่วงน้ำท่วม ติดซะ ห้าชั่วโมง)

จากโทลเวย์ก็ตรงเข้าสายเอเชีย ไปบางปะหันแล้วเข้าแยกเจ้าปลูก เส้นนี้เป็นทูเวย์แล้วก็คดเคี้ยวได้สุดใจจริงๆ นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเส้นทางใกล้สุดจะไม่วิ่งเลยทางสายนี้ มีเสียก็มีดีตรงที่รถไม่เยอะ ถนนโล่งขับรถไปชมวิวไป

ทางสายนี้เป็นเส้นทางน้ำไหลผ่าน บางหมู่บ้านเคยเป็น หมู่บ้านแก้มลิงมาแล้วจึงมีถนนเสียหายบางช่วง แต่ตอนที่ไปเขาใช้หินกรวดเททับไว้พอวิ่งได้อยู่ แต่ไม่ควรเร็วเกิน 20 ปลอดภัยสุด อนาคตน่าจะวิ่งได้ปกติ (จะว่าไปก่อนจะมีถนนเสียหายเพราะน้ำท่วม พื้นถนนเรียบกว่ากรุงเทพฯนะ)

พบคนที่ลพบุรี หลายๆ คนนะที่น้ำท่วมซ้ำไปซ้ำมาแล้วหลายครั้ง ซ่อมบ้านมาก็หลายหน แต่เขาดูไม่ท้อเลย ถามว่าพี่รู้สึกยังไง เขาก็ตอบว่า”มันช่วยไม่ได้ อยู่ที่ไหนก็ต้องมีเรื่องให้ทน” เออก็เห็นจะจริงนะ อยู่ที่ไหนก็มีเรื่องให้ทนกันทั้งนั้น เรื่องที่ทำให้ต้องทน มีอยู่ทั่วไปจริงๆ นะแหล่ะ

---

อย่างที่เห็นๆกัน คนกรุงเทพฯนี่ชีวิตมันรีบเร่งทุกอย่าง พ่อแม่ขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียนกินข้าวกันในรถเลยเขียว รถติดตั้งแต่ 6 โมงเช้า ยังไม่สว่างเลย มองไปบนรถไฟฟ้าก็มีผู้โดยสารรอกันแล้ว คิดดูว่าชีวิตเด็กๆ ยุคศิวิไลซ์ นี่ต้องตื่นกันแต่กี่โมง ฝึกเรื่องความอึดถึกทน กันแต่เด็กเลย

เพื่อนที่เป็นคนสกลนคร เคยเล่าให้ฟังว่า ชีวิตตอนมันเป็นเด็กลำบาก เพราะครอบครัวจนมาก แต่ละวันๆ ได้กินแต่ปลาปิ้ง ปลาย่าง ฟังแล้วก็คิดในใจว่า ดีนะเนี่ยที่มันอยู่ต่างจังหวัด ยังมีปลาให้กิน ถ้าอยู่กรุงเทพฯ มันคงต้องกินมาม่าอย่างเดียว

แต่จะว่าไปการใช้ชีวิตในความศิวิไลซ์แห่งกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมร ก็มีข้อดีหลายอย่างเช่น สิ่งอำนวยความสะดวกครบซะทุกอย่าง ถนนหนทางที่มากมาย (อาจมีแนวโลกพระจันทร์บ้าง), รถโดยสารหลายประเภท, เรือโดยสาร, รถไฟฟ้าทั้งบนดินใต้ดิน ทำให้เดินทางไปได้ไกลและเร็วกว่า, อินเตอร์เน็ต หรือ Wifi ที่ทำให้เราเลือกรับข่าวสารหรือจับจ่ายซื้อสินค้า คุยกับเพื่อน ชนิดที่เรียกว่าได้ในทันที, ห้างสรรพสินค้ามากมาย จะเลือกซื้อ หรือตรวจสอบราคา ก็มีตัวเลือกให้ได้ดั่งใจ ฯลฯ  มีชีวิตมีความเพรียบพร้อมและสุขสบายมากขึ้น เรียกได้ว่ามีทุกอย่าง

สิงที่ความศิวิไลซ์ไม่มีก็คงเป็นความไม่มีทั้งหลาย เช่น ไม่มีโจรเต็มเมือง, ไม่มีการข่มขืน, ไม่มีหนี้บานเบอะ, ไม่ต้องอิจฉาใคร, ไม่มีคอรัปชั่น, ไม่มีการฆาตกรรม, ไม่มีสงคราม, ไม่มีค่าครองชีพที่สูงลิ่ว ไม่ต้องเผชิญกับโรคร้ายที่เพิ่มมากขึ้น ชีวิตก็ง่ายเหมือนกันไม่ยุ่งยาก ไม่ต้องปวดหัว ไม่ต้องดิ้นรนจนเกินไป ฯลฯ